Year: 2021

− Қўй, Ҳусанбой, бошқа қизни топ! Ўқиган қизлар “Ўзим биламан”чи бўлади, − ўғлининг айтганига кўнмади Шаҳодат хола.

Ё раб, кимга сўйлай дилда аламни,Боримни бағримдан юлиб кетди куз.Бир он тингламади, додим ноламни,Фурсат қолдирмади айтмоққа сўнгсўз.Қулоғим остида онамнинг саси,“Узоқ йўлдан толмай келдингми, болам..”Дилим қовжирайди, куяр нафасим,Онамсиз кенгайиб қолдими олам?…Битдими қисматим нурли куни, ё…Руҳавзо тушларим […]

Тасаввуф “биламан”, эмас,” билмайман”, дейишлик санъатидир…

Нега менга бундай дил бердинг, Эгам?
Ҳар нега ўкиниб фидо бўлайми?
Шодлигим жомини чертиб турар ғам,
Тўкилиб, тўкилиб… адо бўлайми?..

Инсон асли бу дунёга оддий сир бўлиб келади, аммо кетаётганида буюк сирга айланиб кетади. Шу боис унинг кимлигини файласуф ва шоирлар, мусаввирлар, ҳофизлар неча минг йилдан буён ахтариш билан овора. Шоира синглимиз Нурхоннинг ушбу шеърлари ҳам ана шу беҳудуд изланишларнинг бир қатраси бўлибди.

Инсон қулоғи ичидаги суюқлик жуда ҳам аччиқ бўлар экан. Агар бирор ҳашарот қулоқ ичига кириб кетса, шу сувдан заҳарланиб дарҳол ўлар экан.

Умримни ўткинчи сабога бердим,
Энг сўнгги чақамни гадога бердим,
Бу телба руҳимни Худога бердим…
Сабо олиб борди, гадога берди,
Гадо йиғлаб борди, Худога берди.

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси, “Шуҳрат” медали соҳибаси, шоира – Зебо Мирзо (Мирзаева)ни таваллуд топган куни билан табриклаймиз!

Француз ёзувчиси Эдмонт Абу шундай деб ёзибди: «Цивилизация тарихини олти сўз билан ифодалаш мумкин: қанча кўп билсанг, шунча кўп қодирсан».

Ривоят қилишларича, машҳур саркарда Искандар Зулқарнайн тунги юришлардан бирида қўшинидаги аскарларга: “Йўл-йўлакай оёғингиз остидаги нарсаларни тўплаб боринг!” – дея буйруқ берди.