Begoyim, siz chindan-da suluvlardan suluvsiz,
Baland shoxda olusiz, hali hech kim oluvsiz.
Belingizga yetay, deb tasmalar zor yigʼlaydi,
Qoshingizga yetay, deb oʼsmalar zor yigʼlaydi.
Boʼyingizga zor, yetay deb shoyi-atlas yigʼlaydi,
Baxmal kamzuldan oʼpkalab qip-qizil las yigʼlaydi.
Qaddingizni koʼrgan zamon ochiladi boʼxchalar.
Saxovatin koʼrsatmoqqa shoshiladi boʼxchalar.
Begoyim, siz chindan-da suluvlardan suluvsiz,
Sizsiz bizni qilmasin bu olamda turuvsiz.
Oʼrma sochingiz – ilon, belingizda oʼrmalar,
Koʼzingizni tavof qilay deb zor qaqshar surmalar.
Tilla baldoq – oy yarqirar, yetishsam deb qulogʼiga.
Subh nasimi eltsam, deydi gul isini dumogʼiga.
«Lablaridan ulgi olsam…» Ochib koʼngil tugunchasin,
Hayratdan ogʼzi ochilar gul gʼunchasin, gul gʼunchasin.
Begoyim, siz chindan-da goʼzallardan goʼzalsiz,
Qaydin sizga yetishaylik biz taqdiri azalsiz.
Yuzingizni bir koʼrishda soyning suvi sindilar,
Koʼzingizda sovqotgan yulduzlar isindilar.
Siz sanamsiz, biz esa butparastga aylandik,
Bir quchoq olovni deb, oʼtparastga aylandik.
Аylangandan aylandik, xoru xokka aylandik,
Qoʼyningizda saqlarmisiz bir juft nokka aylandik.
Аylansak-da qancha biz tegrangizda aylandik,
Boʼyingizdan aylandik, chehrangizdan aylandik,
Аmmo bizga boqmadingiz loaqal bir, begoyim,
Qayga borsin, nima qilsin bizday faqir, begoyim?!
Oʼylayverib siz haqdakim, shirin oʼyga doʼndik biz,
Duoyingiz qilaverib duogoʼyga doʼndik biz.
Begoyim, siz goʼzalsiz, malaklardan malaksiz,
Biz doimo tuproqmiz, siz doimo falaksiz…
Аmir Xudoyberdi
manba:muzaffar.uz
