Yo rab, kimga soʼylay dilda alamni,
Borimni bagʼrimdan yulib ketdi kuz.
Bir on tinglamadi, dodim nolamni,
Fursat qoldirmadi aytmoqqa soʼngsoʼz.
Qulogʼim ostida onamning sasi,
“Uzoq yoʼldan tolmay keldingmi, bolam..”
Dilim qovjiraydi, kuyar nafasim,
Onamsiz kengayib qoldimi olam?…
Bitdimi qismatim nurli kuni, yo…
Ruhavzo tushlarim kelmasmi oʼnggi.
Tillorang raqsiga etib mahliyo,
Kuz yutdi shodligim, umidim… soʼnggi.
Oʼtar gʼarib kunlar dalli, dilozor,
Kimdan mehr tilay, sizdan ziyoda.
Sogʼindim otajon, koʼrsaydim bir bor,
Ona, diydor endi qaysi dunyoda?!.
Tun… borligʼim karaxt, bedor oʼylarim,
Аnglab ulgurmayman rostu roʼyoni.
Umrning lahzalik ekanin soʼylar,
Otamning ustunda qolgan choponi…
OʼZIMNIKILАR…
Tilimni tishladim, tilimni yutdim,
Dardu tugʼyonlarim jalaga tutdim,
Oʼkinchim dilimning tubiga koʼmib,
Yerning oʼz oʼqidan siljishin kuttim.
Oʼzagimni uzgach oʼzimnikilar.
Koʼzimning yogʼini obdon yalashib,
Ortimdan gʼiybatga oʼtin qalashib,
Yuzsizlarcha yana kulib qarashib,
Or-nomus, gʼurur va obroʼ talashib,
Oʼzagimni uzar oʼzimnikilar.
Borimda aytishib shirin soʼz, maqtov,
Yolgʼon mulozamat, mehri beoʼxshov,
Yoʼgʼimda yoʼqlamas shunchaki, birrov,
Аsli u oyogʼim qonatgan tushov,
Oʼzagimni uzgan oʼzimnikilar.
Rizqqa sherik, dasturxonimdagilar,
Baʼzan dildosh, dardkash yonimdagilar,
Dushman ishin qilar qonimdagilar,
Jonimni berganim, jonimdagilar,
Oʼzagimni uzar oʼzimnikilar.
Toʼram deb turlanib toʼrimga chiqib,
Davron surib, taxtu-soʼrimga chiqib,
Ishim yurishmasa, omadim ketsa,
Tepkilashga tayyor goʼrimga chiqib.
Oʼzagimni uzgan oʼzimnikilar.
Yaxshilikni bilmas, dunyo deb sotar,
Zaharxanda soʼzi yurakka botar,
Qadamdosh, qalamdosh va qondoshlarim,
Nogoh sanchgan tigʼi kurakka botar,
Oʼzagimni uzsa oʼzimnikilar.
Oxirat boʼy berib, buzilsa tarxi,
Bir kuni toʼxtasa falakning charxi,
Koʼngil ogʼrigʼiga arzirmi fano,
Shuncha qadrsizmi mehrning narxi,
Oʼzagimni uzgan oʼzimnikilar.
Dunyo bevafo deb aytardi onam,
Bundaylar Xudodan qoʼrqmaydi bolam.
Koʼksim qafasini buzganda nolam,
Koʼzimmas, yurakdan oqadi jolam.
Oʼzagimni uzsa oʼzimnikilar.
Qaygʼudan tugʼilar sheʼrim – tavobim.
Tazarru ayladim, kechdim gunohin,
Yaxshilik qildimu baliq bilmadi,
Bilsa Holiq berar ajru savobim.
Oʼzagimni uzgan “oʼzimnikilar”.
Аziz vatandoshlar, shu yurt uchun jonfido qadrdonlarim, barchangizga Mustaqillik kuni muborak boʼlsin!
Ey Turon farzandi, muzaffar oʼgʼlon,
Vatanning eltuzar mard posbonni boʼl.
Yengilmas shahdingni koʼrsin bor jahon,
Yurt tinchligin asra, zoʼr qalqoni boʼl.
Deydilarki, ot izini toy bosar,
Kun kelib toylar-ki, tulpor boʼlajak.
Erman degan mardlar boʼy koʼrsatsa gar..
Qoraniyat yovlar bedor boʼlajak.
Jaloliddin, Kubro, Shiroqlar qaytar,
Zulmatda qolmaydi erk istagan xalq.
Аdolat yalovin balandroq koʼtar,
Oʼziga bek boʼlgan millat boʼlib qalq.
Dushmaningdan qoʼrqma, munofiqdan qoʼrq,
Oʼzagingdan ungan xoyinlar yomon.
Boshing birikmasa, tor kelganda boʼrk,
Baayni, jahannam boʼlar toʼrt tomon.
Oqillarda yoʼriq boʼlmasa azal,
Johillarni bilki, tugʼadi kuni.
Gumroh-u bemaslak eldan gil afzal,
Muqaddas zaminning tutadi xuni.
Koʼksimizga ilsak yurt yalovini,
Biz butun bir tanga aylanajakmiz.
Doim qoʼllagaydir ajdodlar ruhi,
Bil, buyuk Vatanga aylanajakmiz.
Qachonki, jonimiz aylasak fido,
Yuksalar millatning gʼururi, shoni
Oʼzbekning boshiga qoʼnadi xumo,
Dunyo sharaflaydi Oʼzbekistonni!
Zilola Xoʼjaniyozova
