Inson qulogʼi ichidagi suyuqlik juda ham achchiq boʼlar ekan. Аgar biror hasharot quloq ichiga kirib ketsa, shu suvdan zaharlanib darhol oʼlar ekan. Darhaqiqat, agar bu suv bezarar boʼlganida edi uxlab yotganimizda choʼmoli, suvarak kabi kechalari izgʼib yuradigan mayda hasharotlar qulogʼimiz ichiga kirib katta muammolarni keltirib chiqarishi mumkin edi.
Koʼz yoshi esa tuzli boʼladi ekan. Nima sababdan bilasizmi? Koʼzimizning yogʼli qismi buzilishga moyil holda yaratilgandir. Koʼzning tuzli yoshlari esa uning mana shu sifatini bir xilda saqlanishiga yordam berib, koʼzimizni doimiy muhofazada turishini taʼminlab berar ekan.
Ogʼzimizning suvi esa na shirin va na achchiq ekan. Nimagaligini bilasizmi? Аgar shunday boʼlmaganida edi yeb turgan yoki ichayotgan mazzali, shirindan-shakar ovqatu turli ajoyib ichimliklarning mazzasini umuman bilmagan boʼlar edik.
Siz avval inson yaratilishidagi mukammalikning aynan shu jihatlariga hech eʼtibor berganmisiz? Yana qanchadan qancha biz bilmagan, aqlimiz yetmagan, hayotimiz davomida biror marta ham nomini tilga olmaydigan neʼmatlari bor tanamizda buni faqat Yaratuvchining Oʼzi biladi xolos. Shu sababdan ham biz bandalar uchun bizlarni inson qilib yaratgan Parvardigori olamga har holimiz uchun tinmasdan shukrlar keltirishmiz vojib. Bejizga mehribon Аllohimiz Qurʼoni karimning “Tin” surasi, 4-oyatida shunday deb marhamat qilmagan: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ “Batahqiq, Biz insonni eng yaxshi suratda yaratdik.” Bizlarni eng yaxshi suratda yaratgan buyuk Аllohga hamdu sanolar boʼlsin! “Hikmatlar xazinasi” risolasidan.
