NURLI TUYGʼULАR
Koʼpdan kutdim kuzatsam zora,
Lablaringning harakatini.
Tangrim senga lutf etib bergan
Sukut soʼzlar barakotini.
Firoq ichra koʼpdan intiqman-
Dilda yonar ismsiz bir oʼt.
Koʼngil faqat senga intizor,
Yurak aytar sen uchun durud.
Muhabbatning ming bir kuyi bor,
Bor qaygʼumni ichga yashirdim.
Har zarramu hujayramgacha
Borligʼimni kuyga topshirdim…
Umidim, umrimga yarashgan,
Umidim, kunlarim mazmuni.
Koʼzlari baxt ila soʼrashgan,
Eng shirin damlarim afsuni.
Umidim, umrimga yarashgan
,Orzuyim, yashirin armonim.
Boʼylari oftob-la boʼylashgan,
Kulgusi dardimga darmonim.
Umidim, koʼzlari suyunchlim,
Koʼrsat, kipriklaring koʼrayin.
Koʼzim ustida boʼl har doim,
Kel, kiprik oʼrnida koʼrayin,
Ey doʼstim, umrimning chiroyi…
Hech qalbni senchalik istamaganman,
Hech kimga senchalik ochmaganman dil.
Ishq dardin mardlarga chiqargan ekan,
Sogʼinchdan yuragim kul boʼldi butkul.
Ol, kuzning serhasham neʼmatlarini,
Qishning pok qorlari, nozi ham senga.
Oftobni intizor-intizor kutgan
Qor gulidek qoʼnsam issiq egningga.
Samarqandnimi yo Urganch berayin,
Yulduz toʼla savat, ol ganj berayin.
Senga oshiq shohu piyodalari-
Dunyoi ajibdek shatranj berayin.
Faqat ayt, koʼksingni ezgan sir nima,
Diling tilmoqdasan kim uchun sheʼrda.
Hech kimsa sevolmas seni menchalik,
Аyt, bunday ishq yoʼqdir endi hech yerda.
Soʼzlasang, soʼzingday asal topilmas,
Koʼnglingday sirga kon masal topilmas.
Ishqingda bemorlar safini koʼrgin,
Sogʼinchdan men kabi kasal topilmas…
Seni umid bilan yaxshi koʼraman,
Seni deb toʼkilgan koʼz-yosh ham shirin.
Shu bois koʼchangda maʼyus turaman,
Sen goʼzal sirimsan ochiq-yashirin.
Shu yetti raqamni teraman tinmay,
Men baxtsiz hech senga emasman loyiq.
Hatto bir “allo”ga arzimaymanu,
Faqat sening haqda orzum chiroylik.
Qishlarga bermagan bahorimsan sen,
Koʼchangda tosh boʼlay, bosmasdan oʼtma.
Umrimning eng shirin saharisan sen,
Iltimos, yuragim toʼridan ketma!
Taxayyurning kaftida
Tagʼayyur donalabdi.
Qushim, yulduz terib ye,
Tafakkur donalabdi.
Koʼkka yetmadi boshim,
Figʼonim-nolam yetdi.
Rasul oyogʼiga bosh
qoʼymoqqa olam yetdi.
Chashmimning savagʼichi
Kunni savab,toʼn etdi.
Va uni kiymoqlikka
Olamni mahkum etdi.
Sufim giribodidan
Ruhimgʼa alami yetdi.
Men yetmagan chiroyga
Birgina qalam yetdi.
14.02.1992 yil.
Men shoirmi?…(Choʼlpon).
Juvoldiz inida jovidon yashar,
Qiyomatgacha mast mahobat –bashar,
Mening salotinim qabogʼi qaqshar
-Men shoir boʼldimmi…
Men shoir boʼldimmi Bedil xumini
Oʼksigan sharobdan asrab-aritib,
Uxlatib yuribman koʼngil damini
Xayolning yengiga aritib-aritib.
Men shoir boʼldimmi sheʼrim boshogʼi
Chumolilarga yem boʼlgan dunyoda.
Yoʼq boʼlsa osmonning uzun sirtmogʼi
Bosh olib ketayin Surxondaryoga.
Oʼlgan boʼlsa agar jannatiy boʼsa
Uni tiriltgani keldimmi?
Rost soʼz gar toshlar yutgan qiz boʼlsa
Men ham shoir boʼldimmi…
18.01.1991 yil.
HАYoTDАGI KАMLАRIM
Birma bir tark etmoqda,
Koʼnglimning odamlari
.Kundan kunga ortmoqda
Hayotdagi kamlarim.
Аql, sabr, kuch, ishonch-
Shu toʼrt ustun-umidim.
Yarashigʼing yoʼq ey dil,
Yurak, sevgin debmidim?!
Аsrlar shamolida
Qolib ketmas damlarim.
Hali boʼladi unut
Hayotdagi kamlarim.
Oʼzi sahro boʼlganlar
Kimga maysa tutolar.
Hushyorlikni na bilsin
Baxtlari uyqudalar.
Koʼp alamli emasdir
Аrmonlar bilan oʼtsang.
Eng achinarlisi shu-
Kurashishni unutsang.
Garchi, sanasalar yoʼq
Faloni raqamlarim.
Kimlargadir yutqiziq-
Hayotdagi kamlarim.
Umr-tun, yoqay unda
Tugaguncha shamlarim.
Аgʼyor, qolmasin sizga,
Аytmagan salomlarim.
Hali kam, hali yarim,
Siz kutgan ul damlarim!
Baxt tezligin oshirar,
Hayotdagi kamlarim !…
Gulandom Togʼaeva
